Radenko Mišević (Rogatica, 14.08.1920. Beograd, 15.02.1995.) slikarstvo je studirao u klasama V. Filakovca i P. Dobrovića, diplomirao kod M. Milunovića (1946.) i završio specijalnu radionicu kod N. Gvozdenovića, I. Tabakovića i M. Čelebonovića (1948.) na Akademiji likovnih umjetnosti u Beogradu. Usavršavao se i sarađivao u Majstorskoj radionici M. Milunovića (1948-1951.). Bio je član umjetničkih grupa: Samostalni, Sarajevo 55, Grupa 57.

U njegovoj biografiji upisano je 40 samostalnih i oko 150 kolektivnih izložbi. Izlagao je radove u svim relevantnim galerijama širom bivše Jugoslavije, ali i u Beču, Salzburgu, Pragu, Brnu, Oslu, Trondhajmu, Varšavio, New Yorku, Lozani, Ženevi, Sofiji… Bio je član Udruženja likovnih umjetnika Srbije (ULUS), generalni sekretar Saveza likovnih umjetnika Jugoslavije (SLUJ), te dva puta predsjednik Udruženja likovnih umjetnika BIH.

Radio je kao profesor na Akademiji (Fakultetu) likovnih umjetnosti u Beogradu (1964-1985),  gdje je bio i dugogodišnji dekan. Osnivač je i honorarni profesor Akademije likovnih umjetnosti u Sarajevu (1972-1985.). Osim slikarstvom, crtežom i mozaikom, bavio se i knjižnjvnošću. Živio je u Sarajevu (1952-1962.), potom se vratio u Beograd. Njegova djela čuvaju i izlažu mnoge muzejsko-galerijske ustanove širom bivše Jugoslavije, ali i ustanove u inostranstvu. Sahranjen je u Aleji velikana u Beogradu a jedna ulica u glavnom gradu Srbije danas nosi njegovo ime.